การเลี้ยงสุกรในรูปแบบยืนซองส่งผลให้สุกรแสดงพฤติกรรมผิดปกติหลายอย่าง หนึ่งในความผิดปกติที่เกิดขึ้นคือ สุกรเกิดความเครียดและมีอาการขาเจ็บมาขึ้น เนื่องจากไม่ค่อยได้เคลื่อนไหว

         ปัญหาขาเจ็บส่งผลกระทบโดยตรงต่อต้นทุนการเลี้ยงสัตว์ เกษตรกรผู้เลี้ยงต้องเสียงค่าใช้จ่ายในการวินิจฉัยและการรักษา รวมทั้งประสิทธิภาพในการผลิตและการสืบพันธุ์จะลดลงไปด้วย ซึ่งในสหรัฐอเมริกาพบว่าค่าใช้จ่าย         ในการรักษาอาการขาเจ็บในสุกรมีมากถึง 230 ล้านเหรียญ/ปีสำหรับอุตสาหกรรมการเลี้ยงสุกร เพราะเหตุนี้การป้องกันปัญหาขาเจ็บจึงเป็นแนวทางที่ดีที่สุด

         การจัดการด้านโภชนาการมีบทบาทสำคัญกับเรื่องนี้มาก มีการศึกษาที่พบว่าสารอาหารหลายประเภทมีส่วน เสริมสร้างเคราตินซึ่งเป็นองค์ประกอบอย่างหนึ่งของกีบสุกร

         ยกตัวอย่างเช่น ในช่วงที่แม่สุกรตั้งท้องและระยะให้นม ความต้องการโปรตีนและกรดอะมิโนจะเพิ่มสูงมากขึ้นกว่าปกติทำให้โปรตีนไม่เพียงพอที่จะไปช่วยเสริมสร้างเคราตินในกีบ ส่งผลให้แม่สุกรมีปัญหาขาเจ็บตามมา

         กรดไขมันในอาหารก็มีบทบาทต่อการสร้างชั้นไขมันในกีบสุกรเช่นกัน แม่สุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีไขมันต่ำอาจมีคุณภาพและความสมบูรณ์ของกรงเล็บที่ต่ำกว่าปกติได้
แร่ธาตุมีความสำคัญต่อการสร้างความแข็งแรงให้กับกีบเช่นกัน ยกตัวอย่างเช่น แคลเซียม สังกะสี และทองแดง จะมีส่วนช่วยเพิ่มความแข็งแรงให้กับกีบ บรรเทาแรงกดทับจากอุบัติเหตุต่างๆ ที่ทำให้เกิดปัญหาขาเจ็บได้

         ส่วนประกอบของอาหารจึงเป็นเรื่องสำคัญ การปรับสัดส่วนของสารอาหารต่างๆ ให้เพียงพอต่อความต้องการของสุกรจะทำให้เกิดปัญหาสุขภาพตามมาได้น้อย โดยเฉพาะการจัดการโปรตีน กรดอะมิโน กรดไขมัน แร่ธาตุและวิตามินในอาหารที่เหมาะสมพร้อมกับการปรับใช้ในช่วงตั้งท้องและระยะให้นมเป็นสิ่งสำคัญในการป้องกันปัญหาขาเจ็บในแม่สุกร

#Sanimals #ซานิมอลส์
#ป้องกันปัญหาขาเจ็บให้กับสุกร #การเลี้ยงสุกร