เป็นโรคระบาดที่ถูกจัดอยู่ในพระราชบัญญัติโรคระบาดของกรมปศุสัตว์ การแพร่โรคที่พบเห็นได้บ่อยเกิดจากการสัมผัสเชื้อโดยตรงผ่านสุกรป่วยและสุกรปกติ ผ่านสารคัดหลั่งหรือสิ่งขับถ่ายต่างๆ เช่น น้ำลาย น้ำตา น้ำมูก ปัสสาวะและอุจจาระ
สัญญาณที่บ่งบอกว่าสุกรป่วยเป็นโรค
อาการที่สังเกตได้ชัดเจนจะพบในสุกรที่ป่วยรุนแรง ซึม มีไข้สูง สุกรจะนอนสุมกัน ไม่กินอาหาร โตช้า มีเลือดออกตามผิวหนัง ตัวม่วง ท้องเสีย เดินขาไม่สัมพันธ์กัน อัมพาตที่ขาหลัง
ปัญหาสำคัญที่ยังทำให้พบการระบาดอยู่คือมีสุกรที่มีโรคแฝงอยู่ในฟาร์ม
ในกรณีที่สุกรป่วยไม่รุนแรง หรือติดเชื้อแบบเรื้อรัง จะแสดงอาการไม่ชัดเจน ทำให้คนดูแลฟาร์มไม่ทันสังเกตอาการป่วยของสุกร นอกจากนี้การติดเชื้ออื่นๆ แทรกซ้อนทำให้การวินิจฉัยโรคอหิวาต์สุกรจากการแสดงออกของโรคทำได้ยากและเกิดการแพร่กระจายโรค สร้างความเสียหายในฟาร์มก่อน
การควบคุมและป้องกันโรคภายในฟาร์ม
• ให้ความสำคัญกับการนำเข้าสุกรและผลิตภัณฑ์ ต้องแน่ใจว่าสุกรที่จะนำเข้ามาในฟาร์ม ปลอดโรค มีการแยกสุกรนำเข้าใหม่ก่อนในระยะแรกเพื่อตรวจสอบให้มั่นใจว่าเป็นสุกรสุขภาพดีไม่มีเชื้อแฝง รวมถึงทำความสะอาดรถบรรทุกขนส่งสุกรเพื่อป้องกันการนำเชื้อเข้าฟาร์ม
• ทำวัคซีนอหิวาต์สุกร เพื่อเพิ่มระดับภูมิคุ้มกันให้สุกร หากเกิดโรคระบาดจะช่วยบรรเทาความเสียหายลงได้
• หากพบการระบาดควรมีวิธีการกำจัดซากและสิ่งปูรองที่เหมาะสม ควบคุมการเคลื่อนย้ายสุกรและทำการเฝ้าระวังการแพร่ระบาดของโรคภายในฟาร์มต่อไป